నిశిరేవులో తలపుల నావలు,
సేద తీరక ఊగే తూగుడుబల్లలు.
ఎంతో దూరం వేకువ తీరం
చమురింకినా కొండెక్కని వత్తులు,
అణగారని కాంతుల ఆశాదీపాలు.
చెప్పలేని భావం చీకటి శోకం
మనుగడ వలువలు చుట్టిన మనసులు,
స్వేఛ్ఛారెక్కలొచ్చిన సీతాకోకచిలుకలు.
ముడిబిగిసిన పాశపు సంకెళ్ళు
దూరాభారపు పయనానికి,
శోకతప్త హృదయానికి,
బాధించిన సమయాన,
తోడైవచ్చిన అనురాగమా!
మోడు మీద జడివాన ఎందుకు?
వేరుకొనలకి పిడికెడు జలం చాలు.
వాడి రాలిన పూలరాశి ఊసులెందుకు?
మొగ్గ తొడిగిన చిరుకొమ్మ గుసగుస చూడు.
జవం, జీవం, వర్ణం, సర్వం నాలోని నీవు కాదా?
జీవనగానానికి మనమేగా శ్రుతిలయలు.
