కనువిందు

నదీతీరాన ఎవరివో అదృశ్య హస్తాలు
రాళ్ళ అడ్డిగలు పదిలంగా కడుగుతున్నట్లుగా

చెరువులోకి రాలిపడిన పండుటాకు
జీవితకాలపు అలసట తీరేలా స్నానిస్తూ

ఉల్లిపొరలా పలుచని మంచుతెర
తలుపు తట్టి పారిపోయిన గాలితో జతకడుతూ

ఉదయపు వెన్నెలలా పదునులేని సూర్యకిరణం
తలుపుల సందుల నుంచి మెల్లగా చేతులు జొనుపుతూ

ఆట మరిగిన ఉడుత గుంపులు-
కుచ్చుతోకల అందాలు కొమ్మకళ్ళకి ఆరబోసి,
తెంపి పోసిన ఆకులు
నేల వస్త్రానికి కుట్టిన రంగుదారపు పోగుల్లా

ఒక్కోసారి ఉదయాన్నే లేవాలనిపిస్తుంది, ఇందుకే:
నిన్నా మొన్నా కాంచని వైనాలతో
నిండుకున్న వెచ్చాలు నింపుకుని
జీవిత విస్తరిలోకి వడ్డించుకోవాలని

30/12/2013