జీవన కవిత్వం!

మల్లెరెక్కకి
తాపిన అత్తరుగా,
ఉసిరిదబ్బలో
దాగిన తేనియలా,
బావినీరు.
మరి,
కంటిరెప్ప చాటు
ఉప్పెనగా ఉప్పగా...
ఎందుకని?

జవాబు చెప్పనివనీ,
పిల్లనగ్రోవిలో
దాగిన రాగాలుగా,
కిరణాలలో
విరిగిన వర్ణాలుగా,
అక్షరాలు.
కానీ,
సిరాబుడ్డిలో ఒదిగిన
సుడిగుండంలా, ఊబిలా...
ఎందుకని?

సవాలుగా నిలిచేవనీ
ఊటబావిలో పుటలు
తేలుతున్నాయి
సరోవరాన పదాలు
మొగ్గతొడుగుతున్నాయి

No comments:

Post a Comment