కొమ్మ...!!!

వెన్నెల దయగా వర్షిస్తూ
దారి వదిలినట్లే ఉన్నా
బెదురుపోని చీకటి
గదిలోకి చొరబడి
వెలుగు చేరని దరికి
దాగిపోతూ ఉంది.
పూలమొముతో 
నిటారుగా నిలిచిన కొమ్మ
కిటికీ నీడ కట్టిన ఫలకంలో చేరి
తలవాల్చి నిలుచున్న కొమ్మలా 
కనపడుతోంది, 
ఏమీ పాలుపోని స్త్రీ ఊహలోకి వచ్చింది.
'బహుశా నా ప్రతిబింబమేన'ని భ్రమింపచేస్తుంది...

ఎదలో దీపపు వత్తి సర్ది, 
నూనె తిరిగి నింపుకుని
వదలిపోని దిగులు చీకట్లని
పట్టించుకోక
కళ్ళలో ఆశలు వెలిగించుకుని,
నీ ఊహల కొమ్మకి నా ఊసుల పూలు అతికిస్తూ-
కాలం దయతో దారిచూపితే
నీవిటుగా వస్తావని, 
నా ఆచూకీ తెలపాలని
పుప్పొడి రాగమొకటి
ఈ చుట్టుపక్కల చల్లుతున్నాను
(కొమ్మ అంటే స్త్రీ అని కూడా అర్థముంది)